Seven Summits Stubai: wandelen piekt hier

13-08-2018

Jeden Tag drauβen ist ein kostbares Geschenk’. Oostenrijks bekendste bergfotograaf Heinz Zak slaat de spijker op z’n kop. Deze zomer voltooide ik de beklimming van de Seven Summits in het Stubaital, voor mij een kostbaar geschenk en prachtig avontuur! 


Seven Summits Stubai
De Seven Summits zijn niet de hoogste bergen in Tirol, maar hebben een speciale betekenis voor de inwoners van het Stubaital. Ze laten een blijvende indruk achter, vertellen hun eigen verhaal en zijn markante blikvangers in het landschap. Om deze redenen zijn juist deze zeven bergen uitgekozen door wandelaars en berggidsen. Ook voor bezoekers van het dal zijn ze een bron van vreugde en bergwandelen krijgt een extra dimensie.

Seven Summits StubaiMijn eerste...
De Seven Summits Stubai werd in 2016 gelanceerd. Dat jaar liep ik de Stubaier Höhenweg. Op weg naar de Innsbrucker Hütte viel mijn blik op een informatiebord van de Seven Summits. Daarachter verrees Habicht (3.277m), één van de zeven die lange tijd als hoogste berg van Tirol beschouwd werd. Het idee van de Seven Summits fascineerde me direct. Wel dacht ik dat het voor mij alleen niet haalbaar zou zijn. Zuckerhütl, met 3.507 meter de hoogste van het stel, had ik in 2003 namelijk al beklommen tijdens een alpiene cursus van de Nederlandse Klim- & Bergsport Vereniging. De top bereik je via een alpiene route met gletsjer en enkele klimpassages met moeilijkheidsgraad UIAA II. Een volledige klimuitrusting zoals stijgijzers, touw, klimgordel etc. zijn noodzakelijk. Zonder beheersing van de reddingstechnieken op de gletsjer wordt geadviseerd deze tocht alleen met een ervaren berggids te ondernemen.

Eén van de aantrekkelijke aspecten van bergwandelen voor mij is het gevoel van vrijheid. Buiten zijn, bewegen, mijn eigen weg gaan, dealen met omstandigheden op een manier die mij op dat moment het beste lijkt, het spreekt me erg aan. De beklimming van een berg als Zuckerhütl, hoe tof ook, vraagt organisatie. Met wie ga je op weg naar de top? Wat is hun ervaring? Welke afspraken maak je? Ga je met of zonder berggids? En dan heb je het nog niet gehad over iets basaals als ieders agenda. Hoe zeer de Seven Summits me ook fascineerden, het leek mij op dat moment niet haalbaar of wenselijk.

Zou het toch kunnen?
Enkele wandeldagen later besloot ik toch een poging te wagen Wilder Freiger te beklimmen. Het regende en het zicht was slecht maar ik was nieuwsgierig en de sportieve uitdaging had aantrekkingskracht. Door het slechte zicht werd oriënteren in het bovenste deel van de klim erg lastig en ik besloot 200 meter onder de top terug te keren.

Later op de Höhenweg ontmoette ik Michael en Susan uit Nieuw-Zeeland. Vanuit de Franz-Senn-Hütte waar we vroeg in de middag waren aangekomen was het nog ruim 850 meter klimmen naar de top van de Rinnenspitze (3.003m). De route bestaat uit een zogenaamde ‘Schwieriger Bergweg’ en een klimroute waarbij je gezekerd met staalkabels de top bereikt. We waren er snel uit. Michael en ik gingen op weg. Onder het genot van een koel glas bier keken we enkele uren later in de hut terug op een geslaagde beklimming van deze relatief eenvoudige 3000-er. Van Michael hoorde ik dat Habicht iets lastiger zou zijn maar zeker niet onoverkomelijk. Aan het eind van mijn Stubaier Höhenweg besloot ik dan ook naar de top van Habicht te gaan. Het was prachtig en achter drie van de Seven Summits stond inmiddels een vinkje. Zou het dan toch kunnen?

Met het prille gezin naar Hoher Burgstall
Een jaar later keerde ik terug naar het Stubaital. Mijn ouders verbleven in een hotel in Neustift en het leek ons leuk hen op te zoeken. Samen met Marion en onze toen bijna eenjarige dochter Lise beklommen we de eenvoudige Hoher Burgstall (2.611m). Een prachtig panorama met zicht op alle Seven Summits was onze beloning. Ook het flesje dat ik op de top aan Lise gaf vergeet ik niet. Wat een heerlijke dag! Enkele dagen later beklom ik nog Elfer Spitze (2.505m), de huisberg van Neustift. Vanwege de stevige wind bleven Marion en Lise dit keer achter in de Elferhütte.

Poging twee Wilder Freiger
In de zomer van 2018 had ik ruimte voor een week in de bergen. Na een fraaie vierdaagse tocht over de Berliner Höhenweg in het Zillertal besloot ik nogmaals naar  het Stubaital te gaan. Ik had nog drie dagen over en dat zou juist voldoende zijn voor de laatste twee summits. De goede weersverwachtingen deden me besluiten eerst naar Wilder Freiger (3.418m) te gaan. Vanaf de parkeerplaats 'Nürnberger Hütte' klom ik op dag een 1.000 meter tot de fraaie hut. Een dag later vertrok ik om 6.45 uur voor de klim van nog eens 1.150 meter. Dit keer geen problemen met zicht of oriëntatie en na ruim drie uur kwam ik aan op de top. Op de grens van Oostenrijk en Italië word je beloond met een adembenemend 360 graden panorama met onder meer Wilder Pfaff, Zuckerhütl, Becherhaus, Müller Hütte en in de verte ook de Dolomieten. De afdeling naar het dal verliep probleemloos. Na het avondeten viel ik vroeg in slaap.
 
Seven Summits StubaiMijn laatste...
Alleen de klim naar Serles (2.717m) ontbrak dus nog. Goethe noemde deze berg al eens het hoogaltaar van Tirol. Vergeleken bij Wilder Freiger stelt Serles minder eisen. Toch klim je vanaf het bedevaartsoord Maria Waldrast nog altijd 1.076 hoogtemeters. Dat vraagt conditioneel natuurlijk wel iets. Na mijn flessen gevuld te hebben met het bijzondere water uit de bron bij het klooster begon ik aan mijn laatste klim van de zomer. Het water behoort tot het beste van Tirol en wordt bijzondere krachten toegedicht. Wat kon er nog misgaan? Vanaf het Serlesjöchl (2.384m) liep ik met Christine uit het Stubaital. Samen bereikten we de top vanwaar je door haar geïsoleerde ligging geniet van een adembenemend zicht op Neustift, Europabrücke en Innsbruck. En van Zuckerhütl tot en met de Tuxer gletsjerbergen en van de Dolomieten tot en met de Karwendel. Tijdens de afdeling wees mijn tijdelijke metgezel me op het prachtige Edelweiss.

Ten slotte
Wat ik zo mooi vind aan de Seven Summits Stubai is dat het de beklimming van deze karakteristieke toppen dichterbij brengt en zo als het ware je blik als bergwandelaar verruimt. Het geeft een extra dimensie aan het wandelen en verdiept je ervaring in de bergen. De Seven Summits bestaan uit eenvoudige en ook lastiger te bereiken toppen. Voor elke ervaren bergwandelaar zit er dus wel iets tussen. Dat je de Seven Summits niet mag onderschatten speekt volgens mij voor zich. Doe je dat niet dan wordt bergwandelen hier een echte piekervaring!

Op de foto bovenaan de blog zie je Wilder Freiger en Grünausee.

Marcel Nooijen
Waarderend onderzoeken is een inspiratiebron: ‘focus on the strengths, the positive instead of what fails and the negative’. De mensen om wie het draait nodigen we uit een actieve rol te nemen in de toekomst van de zorg, hun werk, organisatie of wijk.